29-11-2011

Het ligt niet alleen aan mij, maar met de bus klikt het gewoon niet. Ik apprecieer hem best wel, als ik kan zitten én als mijn zitplaats niet nat is (want dan moet je rondlopen met een vochtige plek op je achterste..), maar nu heb ik er even genoeg van.

Woensdag had ik mij overslapen. Ik ging op mijn dooie gemak gaan eten, al vond ik het toch wel wat vreemd dat Clothilde er niet was. (Daarentegen had ik niet door dat het die ochtend al licht was, terwijl het anders nog altijd donker is.) Uiteindelijk keek ik op mijn horloge. Twee uur overslapen. Ik bleef wel kalm. Toen ik zag dat ik de laatste drie bussen had gemist en dat er geen meer waren, zat ik toch wel even in de miserie. De enige oplossing: vragen of er iemand mij kon voeren naar school. (Ik had al een toets Latijn gemist, misschien kwam ik nog op tijd voor filosofie.) De mama ging mij brengen. Ondertussen belden ze van school. De mama vroeg me wat ze moest zeggen. Kweetnie? “Je ne sais pas si vous savez, mais Charlotte ne s’est pas presentée ce matin.” “ En fait, elle est à côté de moi. » Ze zei dat er een klein probleempje was die ochtend, maar dat ik meteen naar school kwam. Op school ging ik eerst naar Vie Scolaire met een afwezigheidsbriefje. Reden: panne de réveil, maar “Panne de réveil n’est pas un motif.” “Pardon?” “Panne de réveil n’est pas un motif.” Toen had ik het begrepen en ik ging door.

De dag erna miste ik nog eens mijn bus. Dit maal lag het noch aan mijn gsm, noch aan mij, maar aan de bus zelf. Ik stond twéé minuten op voorhand aan de bushalte. Een oude vrouw zei dat hij al gepasseerd was. Neeeee! Ik wou echt niet nog eens vragen aan de mama om mij naar school te brengen. Ik schaamde mij zelfs. Hoe kan ik nu in twee dagen twee keer mijn bus missen? En ik kon maar beter op tijd in de les komen… Uiteindelijk ben ik met een andere busmaatschappij in Aubenas geraakt. (Als je hier te laat komt in de les, is er kans dat je die niet meer mag volgen.)

Donderdag heb ik mijn presentatie over de Belgische politiek en de crisis mogen geven. Ik had vooraf gevraagd aan iemand die altijd vragen stelt, er alsjeblieft geen te stellen. We sloten uiteindelijk een deal dat hij geen al te moeilijke vragen ging stellen.

Het is goed gelukt, taalfouten inbegrepen. Ik was wel zenuwachtig! Het was al weken geleden dat ik die PowerPoint gemaakt had en ik was niet zo fris die dag. Gelukkig had ik nogal veel tekst en zelfs voluit geschreven zinnen in mijn PowerPoint gezet (ook al is dit tegen mijn principes in).

De vragen achteraf vielen goed mee. Er was wel één iemand die vond dat hij ook een Waal moest horen vertellen over onze politiek om te kunnen oordelen. Dat begreep ik niet echt, ik had alleen maar feiten verteld. (Ik denk dat hij viel over de rijkere Vlaming.)

Ze hadden de term ‘Vlinderakkoord’ meteen door bij het zien van een foto van Elio Di Rupo. Ze vroegen of hij nu wel of niet eerste minister ging worden. Hij had net de dag ervoor zijn ontslag aangevraagd bij de koning. Ik zei dat ik het niet meer wist.

Enkele dagen later kreeg ik dan te horen dat er een begroting was gevonden en dat we een regering zullen hebben. Ik ging met dit grote nieuws naar de vader. Ik zei, we gaan een regering hebben! Hij geloofde het niet.

Leuk nieuws! De leerkracht van Latijn heeft voorgesteld om volgende week woensdag een feestje (une teuf) te geven omwille van ons vertrek. Nu vind ik haar nog sympathieker dan anders. Iedereen zal taart meebrengen. Een uurtje ‘goûter’!

Eigenlijk hadden we een huiswerk tegen die dag. De andere leerlingen zeiden dat het echt triestig was, een groot DM voor onze laatste les. De leerkracht heeft het een week verzet. We mogen nu niet meer wenen, zei ze.

Ik ben verslaafd aan nieuwe woorden leren. In mijn agenda staan niet langer mijn huiswerken genoteerd, maar woorden neergekrabbeld die ik niet ken. (Ik en mijn opzoekingswaanzin.)

Morgen ga ik oefenen voor de bac. Ik ga ons dansje filmen!

Vorige week na de turnles zaten we Franse liedjes te zingen. Ik zong heel mijn repertoire Franse liedjes die we ooit geleerd hebben in onze Franse lessen. Van ‘je suis un homme de Cro-Magnon’ tot  ‘viser la lune, ça me fait pas peur !’ Net bedacht dat ik de befaamde France Gall ben vergeten te zingen. Tju, geen ‘poupée de cire, poupée de son’. We zongen ook Sensualité van Axelle Red. J’aime  j’aime tes yeux, j’aime ton odeur … ♪ En uiteraard le lac du Connemara, al ken ik daarvan wel niet heel de songtekst par coeur.

19-11-2011

Bonjour!

Vu que je me suis habituée à ma vie ici, je ne sais plus quoi dire. J'essaye d’écrire ce que j’ai vécu.

Ce que je n’oublie pas : je peux passer le bac en sport ! Je peux créer une chorégraphie avec quatre filles de ma classe. Il faut le présenter le premier décembre. On a encore un cours pour nous entraîner… Le thème est la solitude et chacune a son solo. En fait, sport est le cours que j’aime le plus!

On a eu un DS (devoir surveillé) en philo. Je l’ai fait aussi. Enfin, essayé. La prof était étonné que je veuille le faire. Et moi, je me suis attendue à un contrôle comme en Belgique. Des questions et puis écrire des réponses (sans construire des phrases de préférence). On avait trois petites textes. Je demandais à Clothilde s’il n’y avait pas de questions. Il n’y en avait pas. Il fallait écrire un texte avec une introduction, développement et conclusion. Pourquoi je faisais ce DS? J’ai écrit une introduction, après avoir lu au minimum dix fois le texte de Nietzsche et je l’ai rendu.

Tout le monde veut toujours savoir ‘bonjour’ en néerlandais (ou on belge, mais ça n’existe pas vraiment). Ils me demandent de l’écrire. Problème, comment je l’écris ? Et puis expliquer qu’on le prononce pas comme on l’écrit.

Mon voisin de classe avait dessiné avec un feutre sur la table. Il voulait l’effacer, mais ça ne marchait pas. J’avais du déodorant dans mon sac par hasard. Il ne connaissait pas ce truc.

Il y a eu un match du foot à la télé entre la France et la Belgique. On m'a proposé de le regarder. Non, non, non, était ma réponse. (Trois mois pas de foot à la télé, la bonheur). « Mais pourtant je suis Français, et tu es Belge… » « Non. » Finalement je zappais parfois, pour savoir l’état. (Je préférais de regarder Billy Elliot.) Zéro – zéro, heureusement.

En plus, je me rendais compte que je connais aucun footballeur. Un trou dans ma culture? Plus tard, j'ai vu une tête bouclée. Quand même un que je connaissais.

On joue au jeu du ‘Killer’ avec la classe. Tout le monde a reçu un petit papier avec une mission. Le but est d’accomplir la mission en secret et de cette façon tuer quelqu’un. Je ne comprenais pas ma mission, donc je l’ai révélé à Clothilde. Je devais jouer au morpion (OXO) avec une fille de ma classe. Si je réussissais, la fille aurait été morte. Entre-temps, je suis déjà morte …

Je n’ai pas encore dû faire ma présentation de la politique belge. Le prof n’était pas là.

La semaine dernière, j’ai fait des poids et haltères. En fait sans poids, la barre seule pèse déjà 10 kilos. Les jours après, j’avais mal partout…..

Peut-être pas très important, mais j’ai acheté des chaussures.

On écrit MDR au lieu de LOL en français, mort de rire.

Une chanson que j’entends beaucoup dans la rue :

http://www.youtube.com/watch?v=PdaAHMztNVE

Au revoir!

4-11-2011

Ik noem het geen Belgisch weer meer. Ik noem het strontweer. Het water stond in mijn schoenen.  Het regent hier niet veel, maar als het regent, dan regent het écht.  Veel leerlingen zijn vroeger naar huis vertrokken, voordat de bruggen overstroomd raken. Pas nu ik thuis ben, heb ik bedacht dat ik ook een brug heb moeten oversteken. Hij was niet overstroomd, maar de rivier die al twee maanden droog staat, is wel veranderd in een wildwaterbaan. Ik ga mij met mijn beurs een paraplu  aanschaffen.

Sinds woensdag heb ik weer school. Woensdag was eigenlijk een vrijdag, zodat we terug een normale week zouden bekomen. Zie je ook de logica niet?

Ik was donderdag piano aan het spelen in de muziekschool en er kwam een pianolerares binnen. Ik was nogal aan het brokkelen op de piano. Ze vroeg welke stukken ik moest spelen in België. Ze zei dat ik ook die moest inoefenen, niet gewoon spelen voor het plezier. Ze had misschien gelijk.

In theater moesten we ‘bonjour’ aan elkaar zeggen, telkens met een andere emotie. Een jongen vroeg aan mij hoe je dat zegt in het Nederlands. “On dit, ‘goeiedag’, mais c’est seulement la traduction, on le dit pas.” « Vous n’êtes pas gentils en Belgique, non ? » … euh

We hadden tegen vandaag huiswerk van literatuur. Ik had het niet gemaakt. De opdracht was de overheersende stilte in een boek bespreken. « Carlotta, où est ton devoir? » « Je l’ai pas fait, c’est trop difficile. Je vais pas écrire des pages de silence. » Hij vond mijn antwoord poëtisch (hm) en mijn huiswerk vergat hij.

Gisterenavond zijn we naar  het toneelstuk ‘Tartuffe’ van Molière gaan kijken. De meeste leerlingen waren ontgoocheld. Ik weet het niet. Ik begreep het niet echt en ik kon de gezichten van de acteurs niet zien. (Ik zat te ver.)

In de vakantie zijn mama en papa en Reindert langsgekomen. Zo hebben ze ook mijn gastgezin leren kennen. Ze hadden een mand vol Belgisch bier mee. Alles is al opgedronken, behalve de flesjes hommelbier. Af en toe speelde ik voor tolk. Reindert zweeg wijselijk. We hebben wat dorpjes bezocht - ook de Pont d’Arc ja-, gewandeld, schaak gespeeld… De tijd vloog voorbij.

Je hebt hier geen nachtwinkels. Ik had bijna gewed dat er wel waren. Zelfs in de grote steden vind je er geen. Je kan hier ook geen Cent Wafers kopen. Een meisje van mijn klas heeft een voorraad aangekocht in België en meegenomen naar hier.  

Toen ik tv aan het kijken was, vroeg de broer of ik al eens naar une boîte was geweest. Ik dacht dat hij het had over de afstandsbediening, aangezien dat boîte heet in het Frans, ik tv aan het kijken was én toevallig de afstandsbediening zelf in mijn handen had. Maar blijkbaar was hij bezig over een nachtclub (une boîte (de nuit)).

Wat foto's:

Bij het kasteel van Vogüé

rivier l'Ardèche

(Ik was gewonnen.)

Bij de Pont d'Arc

Pont du Diable