4-11-2011

Ik noem het geen Belgisch weer meer. Ik noem het strontweer. Het water stond in mijn schoenen.  Het regent hier niet veel, maar als het regent, dan regent het écht.  Veel leerlingen zijn vroeger naar huis vertrokken, voordat de bruggen overstroomd raken. Pas nu ik thuis ben, heb ik bedacht dat ik ook een brug heb moeten oversteken. Hij was niet overstroomd, maar de rivier die al twee maanden droog staat, is wel veranderd in een wildwaterbaan. Ik ga mij met mijn beurs een paraplu  aanschaffen.

Sinds woensdag heb ik weer school. Woensdag was eigenlijk een vrijdag, zodat we terug een normale week zouden bekomen. Zie je ook de logica niet?

Ik was donderdag piano aan het spelen in de muziekschool en er kwam een pianolerares binnen. Ik was nogal aan het brokkelen op de piano. Ze vroeg welke stukken ik moest spelen in België. Ze zei dat ik ook die moest inoefenen, niet gewoon spelen voor het plezier. Ze had misschien gelijk.

In theater moesten we ‘bonjour’ aan elkaar zeggen, telkens met een andere emotie. Een jongen vroeg aan mij hoe je dat zegt in het Nederlands. “On dit, ‘goeiedag’, mais c’est seulement la traduction, on le dit pas.” « Vous n’êtes pas gentils en Belgique, non ? » … euh

We hadden tegen vandaag huiswerk van literatuur. Ik had het niet gemaakt. De opdracht was de overheersende stilte in een boek bespreken. « Carlotta, où est ton devoir? » « Je l’ai pas fait, c’est trop difficile. Je vais pas écrire des pages de silence. » Hij vond mijn antwoord poëtisch (hm) en mijn huiswerk vergat hij.

Gisterenavond zijn we naar  het toneelstuk ‘Tartuffe’ van Molière gaan kijken. De meeste leerlingen waren ontgoocheld. Ik weet het niet. Ik begreep het niet echt en ik kon de gezichten van de acteurs niet zien. (Ik zat te ver.)

In de vakantie zijn mama en papa en Reindert langsgekomen. Zo hebben ze ook mijn gastgezin leren kennen. Ze hadden een mand vol Belgisch bier mee. Alles is al opgedronken, behalve de flesjes hommelbier. Af en toe speelde ik voor tolk. Reindert zweeg wijselijk. We hebben wat dorpjes bezocht - ook de Pont d’Arc ja-, gewandeld, schaak gespeeld… De tijd vloog voorbij.

Je hebt hier geen nachtwinkels. Ik had bijna gewed dat er wel waren. Zelfs in de grote steden vind je er geen. Je kan hier ook geen Cent Wafers kopen. Een meisje van mijn klas heeft een voorraad aangekocht in België en meegenomen naar hier.  

Toen ik tv aan het kijken was, vroeg de broer of ik al eens naar une boîte was geweest. Ik dacht dat hij het had over de afstandsbediening, aangezien dat boîte heet in het Frans, ik tv aan het kijken was én toevallig de afstandsbediening zelf in mijn handen had. Maar blijkbaar was hij bezig over een nachtclub (une boîte (de nuit)).

Wat foto's:

Bij het kasteel van Vogüé

rivier l'Ardèche

(Ik was gewonnen.)

Bij de Pont d'Arc

Pont du Diable