25-10-2011

Hallo!

Al terug een eind geleden dat ik mijn blog nog heb bijgewerkt. Ik heb een leuke week achter de rug!

Dinsdagmiddag gingen Dora en ik samen eten. We stonden in de rij aan te schuiven, terwijl we aan het babbelen waren met enkele jongens van mijn klas. Ze hadden het over Pokémon. Dat deed mij natuurlijk denken aan Bram die maar al te graag de theme song in het Frans zingt! Dus wou ik dat proberen te zingen, maar ik herinnerde me de tekst niet meer helemaal. Ik zong blijkbaar een nogal grappige versie (ik geef toe, ik had de lyrics een beetje veranderd..). Eén van de jongens van mijn klas kreeg de slappe lach. Ik kreeg dan maar de slappe lach van zijn lach.

Af en toe beginnen ze trouwens spontaan ‘Vois sur ton chemin’ in mijn klas te zingen. Altijd leuk en echt iedereen kent dat liedje!

Onlangs werd er een Chinees restaurant geopend in de buurt. Dinsdagavond zijn we er met het gezin gaan dineren. Het was mogelijk om met stokjes te eten. ‘Baguette’ wordt niet alleen gebruikt voor stokbrood, maar ook voor toverstok en eetstokje(s). Het was buffet. Je mocht zoveel nemen als je maar wou! Ik had wel het hoofdgerecht niet kunnen onderscheiden van het dessert... Alles door elkaar dan maar. Het was heerlijk!

Deze week was er discussie in filosofie. ‘Après que’ , wordt dat met subjonctief of met indicatief geschreven? De leerkracht was ervan overtuigd dat het met indicatief was, de leerlingen met subjonctief. Ze sloten een weddenschap. ALS de leerlingen gelijk hadden, dan moesten ze voor de rest van het jaar geen toetsen meer maken. (Ik maak er sowieso geen.) De leerkracht moest wel heel zeker zijn van haar stuk. Later in de Franse les hadden we het erover. Het wordt blijkbaar toch met indicatief geschreven. Weddenschap verloren. De leerkracht van Frans zei ook dat hij veel fouten  tegen het gebruik van de subjonctief had zien staan in de ingediende huiswerken, maar in dat van mij niet. (Ik zoek dergelijke zaken op, omdat ik dat nu ook niet altijd weet.) Ik was trots.
 Zegt Clothilde: “Ah, ik heb haar huiswerk verbeterd!” Weg trots. Oké, ze verbetert mijn huiswerk…

Donderdag vroeg er een leerkacht mij of ik een voorstelling wil geven over de Belgische politieke crisis. En ik heb ‘ja’ gezegd...  (Krystian? Hoe leg ik Bruxelles-Hal-Vilvorde uit in het Frans?)

Dora en ik volgen samen Latijn. We moeten tegen de zevende december een dik boek lezen (detective over Cicero) en er een werk over schrijven. We vertrekken de achtste naar huis... Normaal gezien zou ik mijn taak de dag zelf wel ‘vergeten’, maar ik heb het boek al gekocht.

Vrijdag was er opnieuw theater. Meestal kom ik niet aan het woord -gelukkig-, tenzij afgelopen les dan. We kregen elk een monoloog. Om de beurt moesten we die dan expressief  voorlezen/voordragen. Iedereen had al gedaan, behalve ik. Ik was stilletjes aan het hopen dat de juf mij vergeten was. Vergeefse hoop. Ze vroeg of ik het wou proberen. “Uuh, oui…?” Man, ik was zenuwachtig! Je hoorde het waarschijnlijk aan mijn stem. Onee, een woord dat ik niet ken. Oei, nog één… Achteraf kreeg ik een applaus.

Ik heb een nieuwe uitdrukking geleerd: ‘ça me fiche le cafard.’ Ik wist uiteraard niet wat een ‘cafard’ was. Dan vertaalt Antoine (die graag snel praat en die ik een beetje als mijn persoonlijk woordenboek beschouw) het naar het Engels. Maar ook het Engelse woord voor KAKKERLAK ken ik niet.. De uitdrukking wil eigenlijk zeggen: ‘ça me déprime.’
Er was geen zon die dag. De laatste tijd is het weer hier niet zo mooi. Belgisch weer, noemen ze dat dan. Het heeft zelfs geregend.

Ik weet ondertussen ook wat een vogelbekdier in het Frans is: un ornithorynque.
Het is trouwens vakantie. Mijn ouders zullen langskomen. Ik kijk ernaar uit!

En Carla Bruni is bevallen! Ik had gehoopt op een Franse mediahype, maar er komt niet eens een persbericht. Al geef ik het presidentspaar wel gelijk.

Er zijn ook voorverkiezingen voor het presidentschap in Frankrijk geweest. Het ambtstermijn  is hier vijf jaar. Volgend jaar wordt er dus een nieuwe president gekozen. In tegenstelling tot België is er hier geen stemplicht (opkomstplicht).

Tot gauw!